نه تلخم,نه شيرين.مزه ي بي تفاوتي ميدهم اين روز ها

جنس حالم زياد مرغوب نيست............

ماه محرم آمد و دلها گرفته

دلها ز داغ غربت مولا گرفته

ماه حسين بن علي باز آمد از راه

عالم براي داغ او عزا گرفته

اشكها در چشم و اندوهي به سينه

دلها هواي كربلايش را گرفته

اشكي به پشت پلك هايم جمع گشته

كه گويا انس با عاشورا گرفته

واقعا اين درسته؟؟؟؟؟؟؟؟؟شما چي ميگيد؟؟؟؟؟

روزگارا:تو اگر سخت به من ميگيري,با خبر باش كه پژمردن من آسان

نيست,گرچه دلگيرتر از ديروزم,گرچه فرداي غم انگيز مرا ميخواند,ليك باور

دارم دلخوشيها كم نيست.

زندگي بايد كرد................

امروز بابام نوشابه خريده بود داشت ميذاشت تو يخچال,بهم گفت نياي نوشابه بخوري دلت درد بگيره بعد بگي چشمك زد خوردمشا

من:

بابام:

آخه يه بار رفتم سر يخچال ديدم نوشابه مشكيه داره چشمك ميزنه ميگه بيا منو بخور.منم گفتم جان؟ چشم واستا الآن ميام ميخورمت تا بابايي حواسش نيست.آخه گناه داشت نميخوردمش,بهم رو انداخته بودآقا خوردم و شب يه دلدرد گرفتم كه خدا نصيب نكنه.بابام گفت چي خوردي؟

مظلوم گفتم نوشابه چشمك زد منم خوردمشگفت خب چشمك بزنه,تو نبايد بخوري!!!!!!!!!

اين چند روز تعطيلي هفته آينده رو بابام گير داده بود بريم بوشهر خونه عموم اينا,من اصلا دلم نميخواد برم.هم راه دور هست هم اينكه من باهاشون رودرواسي دارم اگه شكمم صدا بده آبرو 18 سالم ميرههر بار كه بحث سفر به بوشهر رو پيش ميكشيد من هيچي نميگفتم,تو دلم حرص ميخوردم كه اگر قبول كنم برام سخته اگرم قبول نكنم بابام باز غر ميزنه و دوباره اين بيماري رو تو سرم ميزنه.

ديده بود هيچي نميگم فكر كرده بود من راضيم,به مامانم گفته بود فائزه گفته بريمديشب داييم اينا خونمون بودن ما سر سفره بوديم بابام تو آشپزخونه.داييم گفت اين چند روز جايي نميريم؟بابام گفت ما اگه شد ميريم بوشهر,منم حرص ميخوردم.مامانمم سختشه بريم اونجا,بهم گفت بابات گفته فائزه ميگه بريم!من شكه شدم و بلند گفتم من كي گفتم بريم؟؟؟؟؟؟؟؟چه دروغااااااااااااااااامامانم گفت بابا گفته فائزه هيچي نگفته يني بريم.گفتم نه من نميام بوشهر.

نميتونم بگم جايي نريم چون بازم غر و تحقير.ديگه گفتم اصلا همگي بريم بندرعباس.همه قبول كردن

قرار شده بريم بندر.حالا از چند لحاظ بهتره.هم راهش كمتره هم اينكه با داييم اينا راحتم هم اينكه ديگه بابام غر نميزنه كه جايي نرفتيم

اينم داستان غم انگيز من.اميدوارم اينبار حالم خوب باشه به لطف اين داروها چون سري قبلي بس حالم بد بود اونجا نشسته بودم گريه ميكردم

البته خودمم عاشق بندرم و دلم ميخواست بريم يه كم حال و هوام عوض شه بس تو خونه نشستم.آخ كنار دريا آدم آروم ميشه.

حالا برم ببينم چي پيش مياد.فقط خداكنه اذيتم نكنه

برای تمام دردها دو علاج وجود دارد:

زمان و سکوت

فردا شب خونه مادربزرگم برنج نذری دارن.میرم سر دیگ قیمه رو هم میزنم و چشمامو میبندم و از ته دل واسه هممون دعا میکنم و از خدا میخوام که خوب بشیم.

کاش دعام رو گوش کنه.

خدایا دیگه خسته شدیم.امتحان کردنمون کافیه خدا,کم آوردیم.تو رو به امام حسین این بیماریمون رو خوب کن.دیگه نمیدونم چی بگم.نمیتونم ادامه بدم,اشکام میان

من هنوز یاد نگرفتم چطور با این وبلاگ کار کنم.با کلی خجالت.نظراتون حذف شد.

سخن گفتن با خدا مانند صحبت کردن با یک دوست پشت تلفن است...........

ممکن است او را در طرف دیگر نبینیم,اما میدانیم که دارد گوش میکند........

سلام بچه ها.این وبلاگ جدید رو درست کردم.بیشتر به خاطر آقا سینا که نمیتونست نظر بذاره.امیدوارم اینجا بتونه نظر بذاره.فعلا آزمایشی هست